Έχω γνωρίσει ένα ζευγάρι εδώ και μερικούς μήνες που μου έχει κάνει εντύπωση. Σπουδάζουν και οι δύο στην ίδια επαρχιακή πόλη κι έχουν σχέση ένα χρόνο. Αυτή είναι 21, αυτός 19. Έχουν και οι δύο Ηλεκτρονικό Υπολογιστή. Αυτός τον χρησιμοποιεί μόνο για να παίζει παιχνίδια, αυτή μόνο για να κάνει εργασίες για τη σχολή της. Αυτό που του αρέσει πολύ είναι να βγαίνει έξω για καφέ ενώ αυτή ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο, με την ζωγραφική, με την διακόσμηση. Αυτός δεν έχει πάει ποτέ σε πρόβες από την παράσταση στην οποία θα παίξει, αυτή πάντα βγαίνει μαζί του όποτε αυτός θέλει. Αυτή δεν χρωστάει πολλά μαθήματα, αυτός δεν έχει αρχίσει ακόμα να δίνει! Αυτή καπνίζει, αυτός όχι. Το ντύσιμό της είναι λίγο γκόθικ κι έχει σκουλαρίκι στη μύτη και στο πηγούνι, ενώ το ντύσιμό του είναι συντηρητικό και δεν έχει τρύπες πουθενά. Η κοπέλα ακούει ελληνικό rock, αυτός λαϊκά. Αυτή δουλεύει στις διακοπές, αυτός πηγαίνει στους δικούς του. Δεν τις αρέσουν οι αγκαλιές, ενώ αυτός είναι πολύ τρυφερός.
Γενικά, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να βρω ένα κοινό τους σημείο, αλλά δεν τα έχω καταφέρει. Στις συζητήσεις μας με την κοπέλα την έχω ρωτήσει τι είναι αυτό που τους έχει δέσει και η απάντησή της είναι ότι περνάνε καλά μαζί κι ότι δεν μαλώνουν σχεδόν ποτέ, σε αντίθεση με τον πρώην της με τον οποίο έσπαγαν καρέκλες!
Και η ερώτησή μου είναι η εξής. Είναι δυνατό να υφίσταται μια σχέση όταν δεν υπάρχει κανένα κοινό ενδιαφέρον; Αρκεί μόνο ο έρωτας; Τι είναι τελικά αυτό που κάνει επιτυχημένη μια σχέση, αυτό που σε κάνει να μένεις με τον άλλο για καιρό;
Υπάρχει άραγε απάντηση;
Γενικά, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να βρω ένα κοινό τους σημείο, αλλά δεν τα έχω καταφέρει. Στις συζητήσεις μας με την κοπέλα την έχω ρωτήσει τι είναι αυτό που τους έχει δέσει και η απάντησή της είναι ότι περνάνε καλά μαζί κι ότι δεν μαλώνουν σχεδόν ποτέ, σε αντίθεση με τον πρώην της με τον οποίο έσπαγαν καρέκλες!
Και η ερώτησή μου είναι η εξής. Είναι δυνατό να υφίσταται μια σχέση όταν δεν υπάρχει κανένα κοινό ενδιαφέρον; Αρκεί μόνο ο έρωτας; Τι είναι τελικά αυτό που κάνει επιτυχημένη μια σχέση, αυτό που σε κάνει να μένεις με τον άλλο για καιρό;
Υπάρχει άραγε απάντηση;
9 comments:
Ακούω μόνο ξένη μουσική, αυτή μπουζούκια. Ντύνομαι ψιλολέτσος αυτή κυριλέ. Λατρεύω το κινέζικο, αυτή μόνο ελληνική κουζίνα. Βλέπω ταινίες & σειρές μανιωδώς, βαριέται στα πρώτα 10 λεπτά. Και άλλα πολλά... μία είναι η αλήθεια: Τα ετερώνυμα έλκονται!
Τρελαίνομε για μπουζούκια εκείνος τα απεχθάνεται!
Μου αρέσουν τα ταξίδια εκείνος τα βαριέται!
Θέλω να βγαίνω έξω όσο μπορώ περισσότερο εκείνος καθόλου!
Είναι τρελός με τα παιχνίδια εγώ τα σιχαίνομαι!
ίσως το μόνο κοινό που έχουμε είναι η αγάπη μας…
άρα κανείς δεν μπορεί να σου απαντήσει γιατί κανείς δεν ξέρει πάντως το σίγουρο είναι ότι τα ετερώνυμα έλκονται!
Σκέψου να ήσουν με έναν άνθρωπο που θα ταιριάζατε σε όλα πληκτικό μου ακούγεται καλό είναι να μην είναι ίδιοι αρκεί να μπορούν να εκμεταλλευτούν σωστά τις διαφορές!!!!
Με εκτίμηση dr.τυρανούλης !!!!
@giorugosu: Πολύ, πολύ χαίρομαι που βρήκες κάποια έστω κι αν δεν μοιράζεστε τα ίδια γούστα! :)
Αλλά, ειλικρινά δεν σου σπάει τα νεύρα που ακούει άλλο είδος μουσικής, από τη στιγμή κιόλας που για σένα η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή σου;
@τυρανούλη: Δρ.μου, χαρά στο κουράγιο σου που τον ανέχεσαι (ήρωας, ήρωας). Μάλλον τα είπες όλα με το "να μπορούν να εκμεταλλευτούν σωστά τις διαφορές".
Φιλιά!
Αγαπητή Βλάχα δεν θα ήθελα καν να προσπαθήσω να σκεφτώ να ασχοληθώ με το αν πρέπει να γίνει κάτι με το μουσικό χάσμα που με χωρίζει με το έτερον ήμισυ. Πόσες πιθανότητες έχει κάποιος που ακούει Ρέμο να εκτιμήσει την μουσική των Einsturzende Neubauten π.χ.
Ίσως να μην έχει πολλές, αλλά είμαι σίγουρη ότι για να είσαι μαζί της καταλαβαίνει την αγάπη σου για αυτή την μουσική και δεν σε πρήζει συνέχεια να αλλάξεις cd ή σταθμό! Αυτό σου εύχομαι τουλάχιστον!
:)
Ax βλάχα μου, το ζώ εδώ και οκτώ χρόνια αυτό που λές..Μόνο μα μόνο ο έρωτας μας ενώνει..Δέ λέω, με μουσικές, κουζίνες, στύλ κτλ μιά χαρά είμαστε, οι διαφορές μας είναι πολύ βαθύτερες και σοβαρότερες, αλλά ξέρεις τί??
Όταν ο ένας δίνει χώρο στον άλλο να αναπνεύσει και να ασχολείται με τα ενδιαφέροντά του δέν υπάρχει θέμα, ιδίως μετά από τόσο καιρό..
Εμείς άλλωστε έχουμε τη mazor διαφορά, κοινωνική- ακοινώνητος, όντως!
Εγώ αγαπάω όλο τον κόσμο, αυτός δέ συμπαθεί σχεδόν ούτε τα άντερά του..
Δέ χρειάστηκε να υποχωρήσει κανείς, απλά βγαίνω και διασκεδάζω μόνο εγώ, χά!
Εννοείται όμως πως αρκετές φορές κάνει ο ένας τα χατήρια του άλλου,αλλιώς δέ θα υπήρχε και σχέση..
Ούφ, αυτά!!
Πάντως δέ θα μπορούσα με τίποτα να με φανταστώ με κάποιον σάν τον κολλητό μουπου είμαστε ολοίδιοι!
@patsiouri: Τι να πω, πραγματικά σε θαυμάζω γιατί πάντα θεωρούσα δύσκολη μια σχέση που ο ένας είναι κοινωνικός κι ο άλλος όχι, μια σχέση χωρίς μέλλον, αλλά εσείς είστε μαζί 8 χρόνια!!! Μπράβο και ξανά μπράβο!!!
Αγαπιόμαστε, αλλά ποτέ δέ θα έκανα πχ με τον άνθρωπο αυτό οικογένεια, θα σκοτωνόμασταν μόνο και μόνο για τις αρχές που πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας!
Γι αυτό ανύπαντροι κι αγαπημένοι!
Είναι ακοινώνητος αλλά ευγενέστατος, απλά δέ γουστάρει τον πολύ κόσμο, δέν είναι κακό.
Εγώ πάλι κλαίω για τα κοσμικά!
Δεν είναι θέμα αρεσκειών οι σχέσεις... αλλά αναγκών. Γι' αρχή συμφωνούν (υποθέτω) στην πιο βασική και ΚΟΙΝΗ τους ανάγκη, το σεξ. Έπειτα υπάρχουν οι ανάγκες που καθορίζουν τα κριτήρια του ατόμου για την επιλογή συντρόφου. Εκεί έχει να σημασία να αλληλοσυμπληρώνονται.
Δηλ.
α) να νιώθει ασφάλεια ο ένας κοντά στον άλλο
β) αν στον έναν αρέσει να μιλάει ο άλλος να μη βαριέται ν' ακούει
γ) αν αυτός θέλει αγκαλιά ενώ εκείνη να κοιμήθει δείχνουν κι οι δυο κατανόηση -κοιμούνται αγκαλιά.
Όλα όσα ανέφερες στο ποστ συνιστούν προσωπικές ασχολίες: μόνοι απολαμβάνουμε φαγητό, ταινίες, μουσική κλπ. Μια αγκαλιά όμως, μια ανοιχτή συζήτηση, η ερωτική πράξη, η επικοινωνία παντός είδους υφίστανται σε συμφωνία και μόνο του ζευγαριού.
Post a Comment