Summertime!

Summertime, and the livin' is easy

Fish are jumpin' and the cotton is high

Oh! Your Daddy's rich and your Ma is good lookin'

So, hush little baby, don't you cry . . .

One of these mornin's

you're gonna rise up singin'

Then you'll spread your wings,

and you'll take to the sky

But 'till that mornin'

there's a nothin' can harm you,

with Daddy and Mammy standin' by . . .

But 'till that mornin'

there's a nothin' can harm you,

with Daddy and Mammy standin' by . . .

One Year!

Σήμερα κλείνει και το δικό μου blog ένα χρόνο!

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα για την μπλογκόσφαιρα μέχρι που μπήκε στη ζωή μου ο Φανταχτερός Ιππότης. Βέβαια, κι αυτός από φίλους του μπήκε στο παιχνίδι και αν δεν κάνω λάθος την σκυτάλη έδωσε ο Βασιλιάς των Μπλογκς!

Ο λόγος, λοιπόν, που δημιούργησα το δικό μου ήταν καθαρά χρηστικός: ήθελα να μπορώ να σχολιάζω σε άλλους "επώνυμα", αλλά και να έχω ένα χόμπι στις δύσκολες ώρες της μοναξιάς!

Οι εντυπώσεις μου από τον "χώρο" μέχρι στιγμής είναι πολύ θετικές! Διαβάζω ενδιαφέροντα θέματα, έχω ανακαλύψει πραγματικά ταλαντούχους ανθρώπους, έχω γελάσει, έχω συγκινηθεί, έχω ζήσει ευχάριστες στιγμές. Και για μένα που όλη αυτή η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαιτέρως ανατρεπτική, τα παραπάνω είναι πολύ σημαντικά!

Τέλος, για την επόμενη χρονιά μου στην μπλογκόσφαιρα το μόνο που εύχομαι είναι να καταφέρω επιτέλους να απελευθερωθώ από την επαρχιώτικη νοοτροπία που κουβαλάω (εξού και ο τίτλος Βλάχα αν και δεν έχω βλάχικη καταγωγή), έτσι ώστε να ξεδιπλώσω το αστείρευτο ταλέντο μου στην συγγραφή και να σας χαρίσω εκπληκτικά κείμενα που θα συζητιούνται για χρόνια...

Υ.Γ. Ζήλεψα από τον Fukuru κι έβαλα κι εγώ τούρτα! Όποιος θέλει κομμάτι να απευθυνθεί στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς του, να πάρει ένα και θα περάσω εγώ μετά να το πληρώσω!

Arts!

Με τις τέχνες δεν τα πάω καλά! Ίσως γιατί δεν έχω ασχοληθεί αρκετά, ίσως γιατί στο σχολείο δεν μάθαμε τίποτα γι' αυτές (ούτε στο Πανεπιστήμιο), ίσως γιατί τα διάφορα ντοκυμανταίρ στην τηλεόραση ήταν βαρετά, ίσως γιατί δεν το έχω μέσα μου! Ακόμα και στον κινηματογράφο, την πιο διαδεδομένη τέχνη, δεν μπορώ να πω ότι έχω εντρυφήσει αρκετά.

Αυτό, όμως, που έχω διαπιστώσει είναι ότι δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός γνώστης για να σου αρέσει κάτι, να σου ξυπνά συναισθήματα και να σε κάνει να ταξιδεύεις, να ονειρεύεσαι. Το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, έχω κολλήσει με το http://www.flickr.com/ . Εκεί έχω βρει αρκετούς αξιόλογους "καλλιτέχνες", ερασιτέχνες ως επί το πλείστον, οι οποίοι με τις φωτογραφίες τους με κάνουν να αισθάνομαι τα παραπάνω. Εκεί βρήκα κι αυτή τη φωτογραφία, την οποία αφιερώνω σε ένα Σ. που βρίσκεται μακριά μου...

Παρεμπιπτόντως, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης μου αρέσει πολύ!

Lights, Action, Go...

Μπροστά μου απλωνόταν μια κόκκινη θάλασσα. Μια απέραντη κόκκινη θάλασσα. Προσπαθούσα μέσα από τα θολά τζάμια να διακρίνω κάτι πέρα από το ανελέητο κόκκινο, αλλά μάταια...Γύρω μου κόσμος να αναστενάζει, να ξεφυσάει κι εγώ μόνη μου μες στο πλήθος να ανυπομονώ να φτάσω στην Ιθάκη μου. Η ατμόσφαιρα αποπνιχτική. Η μουσική η μόνη μου σωτηρία. Ακόμα μια φορά οι Fray ήταν μαζί μου, βοηθοί στην απελπισία μου. Ξαφνικά άρχισα να ιδρώνω και οι κλειστοφοβικές μου τάσεις βγήκαν στην επιφάνεια. 'Ημουν έτοιμη να εγκαταλείψω το "πλοίο" όταν επιτέλους η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται! Ευτυχώς αρχίσαμε να κινούμαστε....

Summertime!!!