Friday, November 28, 2008

This is the end...

...my only friend!
Το τέλος της ζωής μου στην Αθήνα! Αν κάποιος μου έλεγε πριν από τρία χρόνια ότι θα μετακόμιζα στην επαρχιακή πόλη στην οποία μεγάλωσα, θα τον έλεγα τρελό. Ποτέ δεν ήθελα να ξαναγυρίσω, αλλά η ζωή πολλές φορές τα κανονίζει αλλιώς! Δεν το μετάνιωσα βέβαια μέχρι στιγμής, περνάω πολύ ωραία εδώ, αλλά μου λείπει η Αθήνα. Την αγάπησα πολύ αυτή την πόλη και εξακολουθώ να την αγαπώ. Αυτά που θα μου λείψουν περισσότερο είναι:
-Το κλίμα της...Χωρίς υγρασία και πολύ κρύο!
-Η αίσθηση ελευθερίας που σου δίνει. Δεν σε νοιάζει τι θα φορέσεις για να πας super-market, δεν σε νοιάζει τι θα πει ο γείτονας, μπορείς να βρίσεις άνετα στον δρόμο, μπορείς να είσαι ο εαυτός σου... Εδώ πάλι δεν μπορείς, πρέπει να προσέχεις συνέχεια και να λες στους ανθρώπους αυτά που θέλουν να ακούσουν, αλλιώς σε κοιτούν περίεργα...
-Το Παγκράτι, η γειτονιά μου, όπου έζησα 6 περίπου χρόνια, μια περιοχή γεμάτη ζωή, νέους ανθρώπους, ωραία στέκια...
-Γενικά το κέντρο. Σύνταγμα, Κολωνάκι, Μοναστηράκι, Θησείο, Ψυρρή, Γκάζι, απίστευτες περιοχές.
-Ο Πειραιάς, άλλη περιοχή με τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα, με μέρη όπως η Καστέλα που πάντα θα σκέφτομαι...
-Οι διάφορες κουζίνες. Θα μου λείψουν τα κινέζικα, τα γιαπωνέζικα, τα μεξικάνικα. Εδώ δεν έχει τέτοια, δυστυχώς...
-Το μετρό. Ω, ναι, το μετρό...
Είναι κι άλλα που θα μου λείψουν αλλά θα τα κρατήσω για μένα.
Εσείς που μένετε εκεί μην γκρινιάζετε σας παρακαλώ! Να την εκτιμάτε, να την προσέχετε και να την φροντίζετε. Είναι μια υπέροχη πόλη...