3 years!

Είναι περίεργο μερικές φορές πως κάτι που θες πολύ, που το σχεδιάζεις και το λαχταράς, που θεωρείς ότι κατακτώντας το θα νιώσεις χαρά και ικανοποίηση, τελικά είναι τόσο μικρό και ανούσιο που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί ξόδεψες τόσο χρόνο κυνηγώντας το! Διαβάζοντας από την αρχή αυτά που έγραφα εδώ και τρία χρόνια στο μπλογκ μου συνειδητοποίησα ότι πολλά από τα θέλω μου , από τους στόχους μου τους κατέκτησα. Είμαι εδώ που για καιρό ήθελα να είμαι! Αλλά εδώ που είμαι τώρα ήθελα να είμαι πριν από δύο χρόνια, τώρα όλα αυτά που ήθελα μου φαίνονται παρωχημένα. Μπερδευτικό, το ξέρω, (όπως και το μυαλό μου άλλωστε). Φταίει μάλλον που διαπίστωσα διαβάζοντας τις βλακείες μου (που παρεπιμπτόντως μερικές φορές αναρωτιώμουν αν τις έγραψα εγώ) ότι κάθε προηγούμενη χρονιά ήταν καλύτερη από την επόμενη, ότι κάποια πράγματα που θεωρούμε δεδομένα δεν είναι καθόλου, ότι το μέλλον όσο κι αν φαίνεται προγραμματισμένο κρύβει δύσκολες εκπλήξεις. Δεν είναι πεσιμισμός όλο αυτό το παραλήρημα (εντάξει, ίσως λίγο), είναι προσπάθεια να ανασυγκροτήσω τις δυνάμεις μου.
Σας προκαλώ, λοιπόν να ανατρέξετε στα γραφόμενά σας όλων των περασμένων ετών για να διαπιστώσετε κατά πόσο έχετε αλλάξει, πόσα κατακτήσατε, πόσες δυσκολίες αντιμετωπίσατε και πόσα ευχάριστα σας συνέβησαν...
Καλό καλοκαίρι!